Życie szpitalne dobiegło końca. Wyjście na świeże powietrze, pierwszy powiew wiatru czy promyki słońca – to coś co zapamięta się na długo, po tak niemiłej przygodzie. Patrzę na swojego syna i chcę dla niego jak najlepiej. Jak każda matka. Wiem jak to zrobić. Czasami jest to trudne, ale wiem. Staram się, robię to! Przez całe swoje życie zastanawiam się: dlaczego ludzie stoją i zagrzewają swoje stereotypy? dlaczego popełniają błędy swoich rodziców? dlaczego nadal nie chcą się zmieniać? Ten wpis mógł poczekać, bo mam nadal inne, które obiecałam Wam wrzucić. Niestety! Temat mnie tak zbulwersował, że musiałam go podjąć. Podczas pobytu w szpitalu, który nigdy z reguły nie jest przyjemny (…
-
-
Ze specjalistą o: KARMIENIU PIERSIĄ
Zapraszam Was na kolejny wywiad. Tym razem z Karoliną Morze. Karolina Morze – specjalista w kompleksowej opiece nad matką i dzieckiem w okresie laktacji. Zajmuje się optymalizacją terapii, oceną bezpieczeństwa leczenia, dobieraniem odpowiednich preparatów dla potrzeb mamy i dziecka. Współpracuje z położnymi, lekarzami i innymi specjalistami po to, żeby karmienie piersią było nie tylko możliwe i bezpieczne podczas leczenia, ale także odbywało się z jak najmniejszą ilością interwencji. Joanna: To niesamowite, że w końcu po paru spotkaniach zdecydowałyśmy się na wywiad. Powiedz moim czytelniczkom, dlaczego wybrałaś zawód Laktaceuty? Karolina: Cześć, bardzo mi miło. Laktaceuta nie jest formalnie zawodem. To nazwa mojej prywatnej praktyki farmaceutycznej, którą po latach doświadczenia zawodowego i…
-
To do Ciebie mamo niepełnosprawnego dziecka, która żyjesz za moje pieniądze!
Dzisiaj plan był inny. Chciałam dokończyć dwa artykuły, które już piszę dla Was od pewnego czasu. Pomiędzy szyciem i innymi obowiązkami, coś zbulwersowało mnie tak mocno dzisiaj, że ja po prostu MUSZĘ bo się UDUSZĘ! Droga Mamo NIEPEŁNOSPRAWNEGO DZIECKA! Ile razy płakałaś w nocy sama? Kiedy nikt nie widział? Ile razy przebierałaś pieluchę swojemu dorosłemu już dziecku? Ile razy drżałaś na szpitalnym korytarzu, gdy nie wiedziałaś z jaką decyzją przyjdzie tym razem lekarz? Ile razy Twoje serce prawie przestawało bić, wyobrażając sobie że i jego przestanie… Ile razy ktoś z Twojego otoczenia, przyszedł do Ciebie w sobotnią noc i powiedział – idź. Ja się zajmę Twoim dzieckiem? Ile razy w…
-
W ile ról wchodzi kobieta?
Tłum ludzi. Wszyscy gdzieś pędzą. Patrzysz się na nich stojąc z kawą na wynos, gdzieś w samym środku centrum. Biegniesz nie wiesz dokąd, nie wiesz tak naprawdę po co. Wiesz, że szef czeka na spóźniony projekt. Za Tobą piekielny poranek, w którym zrobiłaś dwa śniadania ( jedno dla męża, drugie dla dziecka ) ubrałaś siebie, ubrałaś dziecko, które niczym ninja sprawnie Cię nokautuje i ucieka z pieluchą pełną kupy. Ubierasz buty, potykasz się o rozwalone klocki jedną ręką zakładając torebkę. Jeszcze przed chwilą byłaś cudowną mamą, uspokajającą płaczące dziecko, po chwili wcieliłaś się w bojownika, który sprawnie wyzwał ludzi od budowy domu, a już za chwilę wejdziesz w ciało najmądrzejszej…
-
Dlaczego warto walczyć o szczęście?
Jeżeli myślisz, że szczęście dotyczy tylko innych osób… albo, że skończyły się dla Ciebie już bilety ze szczęściem lub po prostu stałeś u Pana Boga w innej kolejce – to oczywiście powiem Ci, że jesteś w błędzie. Szczęście nie jest nam dane ot tak! To znaczy jest! ale my tego nie widzimy. Co więcej, moim zdaniem czasami łapiemy się na tym, że wyobrażamy sobie jak może wyglądać szczęście – nigdy go nie osiągając. Jak dla Ciebie wygląda szczęście? Ostatnio zadałam to pytanie na blogu. Odpowiedzi brzmiały: To moje dzieci, mój mąż, dobra praca, dobra szefowa i inne. Ale czy naprawdę w to wierzysz? Uwielbiam zaczynać wpisy od CHOLERA! Cholera jasna!…
-
Co wkurza kobiety? A najbardziej mnie?
Mimo swojego ogromnego optymizmu zdarzają się sytuacje, które przyprawiają mnie o mdłości, wkurzenie i palpitacje serca. Często później pół dnia rozmyślam dlaczego tak, a nie inaczej. Niestety często też, mierzę ludzi swoją miarą i… Zawodzę się. Oto lista sytuacji, w których nie ręczę za siebie. 1. Brak wiedzy ludzi, pracujących w różnych miejscach. Bo przecież, jak można pracować w danym miejscu i nie wiedzieć podstawowych rzeczy? Jak można każdego dnia udawać, że się pracuje? Często widoczne w urzędach 😀 pracy, skarbówce… 2. Brak szacunku dla ludzi starszych. Nie mogę znieść tego, jak widzę ludzi starszych stojących w kolejce a przed nimi młode siksy 🙂 i wiem, że możecie się przyczepić…
-
Mamo! Pokaż cycki!
Do napisania tego wpisu, zmusiła mnie jedna z czytelniczek. Nie sądziłam, że problem ten może być tak powszechny, dopóki nie założyłam bloga 🙂 Na szczęście mimo wielu znajomych na Facebook, nie miałam takiego ” szczęścia “, aby oglądać profile rodziców, które zamieniły się w profile dzieci. A jak się takie zdarzyły to kliknęłam ” przestań obserwować ” i po problemie. I chociaż pamiętam siebie w szpitalu jak kategorycznie mówiłam: NIE WRZUCĘ ZDJĘCIA TYMKA NA FEJSA a teraz mamy bloga… 😉 no hipokryzja level max. Jest jedno ALE. Laski! NIE WRZUCAJCIE NAGICH ZDJĘĆ SWOICH DZIECI ( nawet połowicznie nagich ) NA STRONY INTERNETOWE. Serio w tych czasach jeszcze brakuje Wam skandali?…
-
Pierwsze urodziny dziecka. To był szał ciał. Sprawdź jak przeżyliśmy ten dzień.
Każdy z Was wie, że mam szajbę na punkcie dodatków. Sama chodzę ubrana jak łajza, ale buteleczki i pastelowe kolory muszą rządzić na wszystkim co organizuję. Mam też swój ulubiony kubek, duży, złoty… i tylko w nim smakuje mi herbata. No tak już mam i koniec. Przygotowując się do roczku mojego syna, miałam niezłą frajdę. Czy zdążę na czas? czy spodoba się gościom? a co najważniejsze: czy spodoba się mi? Marzyłam o dodatkach, które już coraz częściej pojawiają się na polskich przyjęciach. Uwielbiam dodatkowe stoły z łakociami czy dodatkowym jedzeniem. Kto by nie lubił? Tylko te z Was co są na wiecznej diecie 😉 Czyli ja też, tylko u mnie…
-
Pierwszy rok naszego syna. Kiedy to się stało?
Rok. Minął pierwszy rok życia naszego syna. Pierwszy rok, w którym wszystko było pierwsze. Pierwszy skurcz, pierwsze parcie, pierwsze łzy… Pierwszy taki ból, który jest nie do opisania, pierwsze kwilenie, pierwsze ważenie, pierwsze mierzenie, PIERWSZY ODDECH. Pierwsze trzymanie, pierwsze spojrzenie, pierwszy dotyk… Pierwsze karmienie… Ten rok był ciężki. 23 lutego 2017 roku PIERWSZY RAZ zostałam MAMĄ. Żadne cholerne poradniki, żadne książki i szkoła rodzenia nie przygotowały mnie na to, co mnie czekało. Byliśmy jednymi z wybranych. Tych, do których kolka i alergie pokarmowe zapukały równocześnie do drzwi. Dobre rady, które miały nam pomóc okazały się znikome. Nic nie działało na nasze HIGH NEED BABY, tylko mama i jej spocony szlafrok.…
-
Dziecko i jego poszukiwania wzorców do naśladowania. Czy jest się czego bać?
O tym, że dziecko szuka wzorców do naśladowania wie chyba każdy. Przynajmniej tak zakładam. Zakładam też, że wiecie kto jest pierwszym wzorcem Waszego dziecka. Ten test nie należał do najtrudniejszych 🙂 Zgadza się, to Wy! To Ty perfekcyjna z założenia mamo i to Ty umierający z katarem tato, jesteście PIERWSZYMI wzorcami dla swojego dziecka. Ile można tego słuchać, powiecie? A czy zastanawialiście się tak naprawdę, co to oznacza? Historii, które to potwierdzają jest wiele. Sama podczas niektórych z nich, miałam twarz buraka ćwikłowego, który niepostrzeżenie zamieniał się w ziemniaka z ogniska. Jeżeli próbujecie sobie to wyobrazić to przestańcie 🙂 Dobra do tematu! Czy dochodzi to do Ciebie, że dziecko które…
-
Jak zmotywować się do działania?
” Nigdy nie obawiaj się latać ” No właśnie jak zmotywować się do działania? Ciekawe jak to by było, gdyby… O tak to ja bym chciała jak ona, ale… No i tak cały czas… i w kółko. Gdybym mogła, chciałabym, mi już nie wypada, jestem już za stara, mam dzieci, co na to ludzie? Powiem Wam szczerze. Jestem w szoku. Jestem cholera w szoku, ile osób boi się zmian. Ile osób codziennie zastanawia się czy warto. Ile osób odbiera sobie marzenia, cele i plany tylko dlatego, że im się po prostu nie chce, raz zawiedli lub się sparzyli. Powiedz mi… kiedy ostatnio marzyłaś o czymś? Pytam tu o wszystko.…
-
Mam syna! co na to przyszła synowa?
Och! Co to był za dzień… ” It’s a boy ” usłyszeliśmy z mężem. Radość, łzy i duma w oczach męża. To zapamiętałam najbardziej. Chwilę później pomyślałam sobie: mam niezłą misję do wypełnienia! Wychować takiego syna, z którego będę dumna, kobiety będą czuć się szanowane i w końcu wybierze tą, na którą będzie czekać całe życie 🙂Ile z nas czasami wzdycha pod nosem i pyta: Gdzie ci mężczyźni?! Oczywiście zaraz odezwie się męska część publiczności, której na szczęście mniej w tym gronie. Że wszystko działa w obie strony, że to nie tylko wychowanie ale i charakter… zgodzę się. Pozwólcie jednak, że napiszę parę słów. Ten post będzie opierać się o książkę…
-
Jak zorganizować ślub i wesele marzeń?
Wiecie co mnie ogromnie cieszy? Jak coś się komuś uda to coraz częściej ludzie to doceniają i zauważają. A co najważniejsze – mówią o tym głośno. Mam nadzieję, że też to zauważacie… Ja przynajmniej się staram 😉 Ślub i wesele jest jednym z największych marzeń WIĘKSZOŚCI kobiet. Piszę większości, bo zaraz mnie zjecie w komentarzach, że ” ślub do szczęścia mi nie jest potrzebny “. Ok. Może i Tobie nie. Ale mi bardzo. Nie wyobrażam sobie żyć bez ślubu. No co zrobić. Taki mam klimat 😉 Gdy po paru latach związku, stwierdziliśmy że już gorzej trafić nie mogliśmy i musimy coś z tym zrobić – zaczęło się! A jaki termin?…
-
Bo, gdy zaczniesz doceniać małe rzeczy, zaczną dziać się cuda.
„Boże, nie znam drugiej takiej osoby, która cieszyłaby się z tak małych rzeczy. Uwielbiam Cię za to” „ Wspaniałe jest to, jak cieszysz się z takich rzeczy ” Coraz więcej słyszę takie stwierdzenia. Dlaczego słyszę je tak często? Może dlatego, że w ciągu dnia rozmawiam z ogromną liczbą, czasami nawet nieznanych mi ludzi. A to szersze pole manewru 🙂 bo tak naprawdę, niewiele się u mnie zmieniło od czasów, gdy byłam małą dziewczynką. Stwierdzenie „małą” oznacza nie tylko wiek. Były takie czasy, gdzie naprawdę byłam mała. Serio. Mogę pokazać fotki dla niedowiarków 😉 niestety, było minęło. Trzeba się skupić na tym co jest. A dzieje się dużo. Uwaga:…
-
High Need Baby! sprawdź czy to właśnie Twoje dziecko?
Odkąd dowiedziałam się, że jestem w ciąży przeglądałam wszelkie fora, strony internetowe albo szukałam inspiracji w książkach. Wszędzie zasypywana byłam widokiem śpiących maluszków w łóżeczku obok ukochanego misia. Wszędzie widok był sielankowy, czysty, radosny a na każdym tym zdjęciu matka była wypoczęta bardziej niż ja wtedy będąc w ósmym miesiącu ciąży. Dlaczego to takie dziwne? Bo, gdy okazuje się, że to właśnie Ciebie Bóg/Los ( niepotrzebne skreślić) obdarzył specjalnym, wymagającym dzieckiem to możesz zapomnieć o tych obrazkach. Samo w sobie nie było by to złe… gdy masz pierwsze dziecko nie wiesz czego się spodziewać. Można by nawet zaakceptować te realia, gdyby nie widok i dobre rady innych mam. O co tak…
-
Przy piątym dziecku, odkrywam macierzyństwo na nowo.
Asiu, jednego dnia wrzuciłam luźny post na mojej stronie. Chciałam sprawdzić ile mam, które obserwują mojego bloga mają więcej niż dwójkę dzieci. Jak na razie rozwaliłaś system 🙂 Kiedy przeczytałam, że masz 5 dzieci, zbierałam szczękę z podłogi. Sama pewnie dobrze wiesz, że w tych czasach spotkać rodziny wielodzietne, jest trudno. Dzisiaj chciałabym porozmawiać o Twojej codzienności, trudach, radościach, zmaganiach a także o tym, jak to jest – być mamą pięciorga dzieci?! Jak pewnie zdajesz sobie sprawę lub też ukradkiem myślisz – jestem mamą TYLKO jednego dziecka. Czasami chodzę sfrustrowana, bo coś jest nie po mojej myśli, nie mogę czegoś dokończyć co bym chciała… Bardzo mocno odczułam tą zmianę w…
-
Macierzyństwo za granicą, wyobrażasz je sobie?
Hej Karolina! Wierzę, że ten wywiad będzie inspiracją dla wielu mam, które na co dzień potrzebują wsparcia i pomocy. Wierzę, że po tym wywiadzie obudzisz w nich siłę i odwagę do działania. Wywiad ten jest dla mnie szczególny, bo jeszcze niedawno to ja stałam na rozdrożu dróg. To też mnie dotyczyło. Wybór. Wybór, który tak naprawdę nakreśla linię w Twoim życiu. Decyzja, którą my musiałyśmy podjąć, nie należała do najłatwiejszych.Karolina, poznałyśmy się w Wielkiej Brytanii. Do dzisiaj nie zapomnę tej chwili jak na spotkaniu w pracy powiedzieli: To jest Tama. Wasz nowy kierownik. A Ty biedna, zmieszana i zakłopotana przywitałaś się z całą naszą paczką. Nie wiedziałaś jeszcze, że w…
-
Czas nie leczy ran. Z tym trzeba nauczyć się żyć.
. Czekałam bardzo długo na tą chwilę. Pisanie bloga jest czymś, o czym zawsze marzyłam. Niezmiernie cieszę się, że możesz dzisiaj być jego częścią. Dość długo myślałam nad tym, że my matki musimy trzymać się razem. Ostatnio jednak często zauważam, że tak nie jest. Mam nadzieję, że z cyklem tych wywiadów poznamy się wszystkie jeszcze bardziej i zauważymy, że wszystkie gramy do jednej bramki. Paulina, jednego dnia dostałam Twoją wiadomość o treści: „ Bardzo chętnie podzielę się moją historią, tylko nie wiem czy się nada “ Ja z racji dużej liczby wiadomości, odesłałam Ci gotowy tekst mający na celu zawęzić temat rozmowy i zwrócić uwagę na to o czym bym…
-
Bo wszystkie gramy do tej samej bramki.
Czekałam bardzo długo na tą chwilę. Pisanie bloga jest czymś, o czym zawsze marzyłam. Niezmiernie cieszę się, że możesz dzisiaj być jego częścią. Dość długo myślałam nad tym, że my matki musimy trzymać się razem. Ostatnio jednak często zauważam, że tak nie jest. Mam nadzieję, że z cyklem tych wywiadów poznamy się wszystkie jeszcze bardziej i zauważymy, że wszystkie gramy do samej bramki. Hej Magda, nawet nie wiesz jak się cieszę z tego wywiadu. Odkąd zobaczyłam Was w kościele jednej niedzieli, obudziło się we mnie coś czego nie mogę opisać. Twój spokój, blask, opanowanie i ta radość wzbudziła we mnie na tyle głębokie emocje, że musiałam się nimi z Tobą…
-
Jak wychować dzieci, aby wyrosły im skrzydła?
” Uważaj, bo się przewrócisz, uważaj bo spadniesz, nie zdawaj pani tyle pytań, nie wchodź do tej kałuży, daj mi to bo znowu rozlejesz, widzisz? nic nie umiesz, a Jasiu dostał lepsze oceny?, nie mam teraz czasu, daj mi to, ja to lepiej zrobię! ” i tak dalej… i tak dalej… No i pomyślicie: o co mi chodzi? Ja wiem… wiem, wiem. Czasami za dużo. Za ciężko. Szef miał zły dzień, księgowa nawaliła, siatki z zakupami się rozwaliły a sąsiad grozi nam palcem, gdy kolejny raz dzieci wrzucają piłkę do jego ogrodu. Ale coś Ci powiem… Ty byłaś małą dziewczynką, a Ty małym chłopcem. Biegaliście po mokrej trawie, ubrania wyglądały…
